Hörmətli “Xəzər” kollektivi!
Mən, Maykl Kollinz, son on ayı aranızda keçirmək imkanına görə dərin minnətdarlığımı bildirirəm. Keçən il sentyabrın 10-da ingilis dili üzrə mütəxəssis kimi Azərbaycana gəldim. Ölkəyə uyğunlaşmaq üçün cəmi bir həftədən bir qədər artıq vaxtım oldu və bu müddətdə ABŞ Səfirliyindəki həmkarlarım mənə uyğun yer tapana qədər gözlədim. O qarışıq günlərdə Bakını gəzib mümkün qədər çox şey kəşf etməyə çalışırdım. Məsələn, hər addımda rast gəldiyim “oboy” sözünün ingiliscə “Oh, boy” olmadığını, sadəcə “divar kağızı” satan mağazalar olduğunu öyrənəndə xeyli güldüm. Coğrafiyanı ürəkdən sevən biri kimi, dünyanın ən böyük gölü sayılan Xəzər dənizinin sahilində dayananda gözlərim doldu, axı bu planetdə bundan böyük göl yoxdur. Həmin on günlük balaca, amma güclü təəssüratlardan sonra 20 sentyabrda Xəzər Universiteti ilə rəsmi əməkdaşlığa başladım.
Universitetin tələbə və əməkdaşları barədə söylədiyim bütün xoş sözlər ürəkdən gəlir. Buraya gəldiyim ilk gündən bu gənclərin bacarıqları və nailiyyətləri məni heyran edir. Mənə yaxınlaşan tələbələrə bacardığım qədər dəstək göstərməyə çalışdım. Nərimanov kampusunda iki dərsin rəsmi müəllimi idim və inanıram ki, dərslərə gələn tələbələr mənimlə işləməkdən fayda gördülər. Onlara Amerika təhsilinin nümunəsini, bir az da özümə xas yumor qataraq, təklif etməyə çalışdım. Universitetin bütün əməkdaşları istisnasız qonaqpərvər və ruhlandırıcı idilər. Tələbələrin əksəriyyəti ilə azərbaycanlı ingilis dili müəllimlərinin dərslərinə qonaq kimi qatılarkən tanış oldum. Yerli müəllimlər məni valeh etdi və ümid edirəm ki, dərs prosesinə dair tövsiyələrim onlara fayda verdi. Dörd kampusdan ikisində, demək olar, bütün dərsləri izləyə bildim, digərlərində isə daha az vaxtım oldu. Gələcəkdə bura yeni ingilis dili mütəxəssisi gələcəksə, Bakıxanov və Nizami kampuslarına daha çox diqqət ayırmasını tövsiyə edərdim.
Universitetin müxtəlif böyük tədbirlərində həm səhnəarxası təşkilatçı, həm də səhnədə natiq kimi iştirak etməkdən xüsusi zövq aldım. Elə həmin tədbirlərdə Xəzər Universitetindəki varlığımın ən çox hiss olunduğunu gördüm. Təqaüd müddətimin on ayı keçməyəcəyi əvvəlcədən bəlli idi, ona görə də harada lazımsa özümü göstərməyə tələsirdim. Mərmər salonda hər dəfə söz aldıqda tapşırığımı layiqincə yerinə yetirir, təşkilatçı və natiqlər tərəfindən universitetin dəyərli üzvü kimi qarşılanırdım. Həm bu kollektivin bir parçası olmaq, həm də məhdud müddətli qonaq kimi diqqət mərkəzində qalmaq paradoksunu yaşamaq maraqlı təcrübə idi. O xüsusi günlərdə onlarla insan qarşısında çıxış etdikdən sonra təkbaşına dəhlizlərdə gəzişərkən beynimdə dolaşan şeirləri – həm sözün hərfi, həm də məcazi mənasında – pıçıldayırdım.
ABŞ Dövlət Departamentinin İngilis Dili üzrə Fellowship proqramı çərçivəsində Xəzər Universitetində keçirdiyim on ay təqvimdə bitir, lakin xatirələrimdə əbədi qalacaq. Haraya getsəm, nə işlə məşğul olsam da, burada yaşadığım bu gözəl dövr həmişə yanımda olacaq. Universitetdə qoyduğum izlərin nə vaxt silinəcəyini bilmirəm, amma bir şeyi dəqiq deyə bilərəm: Xəzər Universitetinin mənə təsiri daima yaşayacaq.
Hörmətlə
Maykl Kollinz